HZC-portret Antonie Kas: "Het machinistengevoel zit diep"

In de HZC-portrettenreeks laten we machinegebonden personeel uitleggen wat het állermooiste is aan hun werk. Antonie Kas (38) is zo'n fanaat met veel parate kennis; 20 jaar HZC-lid en vanaf zijn 5^e levensjaar geboeid door machines. ‘Ik ben er al bijna 34 jaar mee bezig.”

“Zo’n machine trekt toch altijd kinderen en mensen aan”, aldus Antonie, werkvoorbereider/planner bij de firma Bakx. Antonie werkte veel in de reconstructie; wegen uitbreken of bijvoorbeeld een nieuwe riolering leggen. Maar ook alles weer opbouwen en straatwerk neerleggen. “We stonden vaak in woonwijken, dus dan was je heel geconcentreerd bezig. In de rioolsleuven, maar zeker ook met je omgeving.”

“Al sinds de basisschool wilde ik kraanmachinist worden”

Antonie voelt de aantrekkingskracht van een kraan nog altijd. “Mijn vader was kraanmachinist. Als jongen van 5 zat ik bij hem op schoot. En later in de weekenden en vakanties ging ik met hem mee naar het werk. Al sinds de basisschool kom ik er trots voor uit dat ik kraanmachinist wilde worden.”

Klik hier om de video te bekijken

Antonie werkte geruime tijd bij Sinkegroep in Kruiningen. Daar bracht hij het tot voorman en kreeg vervolgens de kans om uitvoerder te worden. Maar hij koos anders. “Ik zag het niet zitten om hele dagen in de uitvoering te staan.” In september 2018 mocht hij aan de slag bij Bakx in Roosendaal, waar hij meer variatie vond. “Bij Bakx ben ik wel uitvoerder, maar ik doe ook calculatie en een stukje werkvoorbereiding; dus veel meer afwisseling.”

Op de vraag hoe vaak Antonie nu nog op de machine zit, is het antwoord resoluut: “Veel te weinig! Optimistisch ingeschat ongeveer een keertje in de maand. Tja, je gaat een andere richting op en dan blijft het wat meer liggen”, vervolgt hij. In plaats daarvan loopt Antonie dagelijks tussen de machines en geeft hij de leiding aan machinisten. “Het machinistengevoel zit toch diep in je hart. Ik ben er al bijna 34 jaar mee bezig en dan mis je het af en toe.”

“Een gezellige club maakt het werk een stuk aangenamer”
 

Maar collegialiteit compenseert een hoop, weet Antonie: “Het is gewoon ontzettend leuk wanneer je met een gezellige club werkt en elkaar helpt. En als er soms een grap of grol over de 27MC-bak gaat. Dat maakt het werk een stuk lichter en aangenamer.”

Antonie hangt niet snel een specifiek merk aan, maar stiekem is hij wel erg enthousiast over een machine waar hij onlangs in werkte: “Een Liebherr. Redelijk duur in aanschaf, maar je ziet ook meteen dat hij compleet is afgewerkt. Er wordt écht met de machinist rekening gehouden en het draait gewoon superfijn: heel licht, met draaikantelstuk. De bediening zit bovenop de joystick en met je duimen kun je nog allerlei functies bedienen. Geweldig werken!”

“Tegenwoordig heb je voor bijna alles een knopje in je cabine”

Techniek wordt sowieso steeds belangrijker voor machinewerkzaamheden, merkt Antonie. “Toen ik als klein mannetje nog mijn vader vergezelde, moest hij twee pinnen uit de gietvorm slaan om een bak te wisselen. Tegenwoordig heb je voor bijna alles een knopje in je cabine. En je hebt airco, luxe stoelen, getint glas, GPS, camera’s en geluidwering.” Die technologische vooruitgang zorgt voor meer comfort, maar kan nog niet opwegen tegen expertise en ervaring, meent Antonie. “Uiteindelijk moet je toch vanuit je cabine zorgen voor een nette en veilige uitvoer. Het blijft een vak.”

***

Wil jij ook eens in de HZC-portrettenreeks of heb je een collega die je echt een keer in het zonnetje wil zetten? Leuk! Vul dan onderstaand formulier in en laat weten waarom jij (of je collega) in de reeks moet worden opgenomen. Overigens hoef je niet HZC-lid te zijn om deel te nemen aan de portrettenreeks, maar een passie voor werken met machines is wel een must.

Meer informatie en opgeven via info@hzc.nl