Uit de praktijk: Zorgen over innovatie

_{Foto: MSD}

Als rayonbestuurder begeleid je leden die ondersteuning nodig hebben om iets tot een goed einde te brengen. Daarbij kom je de meest uiteenlopende en soms bizarre zaken tegen. Verhalen in deze rubriek zijn waargebeurd. Ter bescherming van leden zijn sommige details weggelaten en de namen die gebruikt worden verzonnen.

Teun werkte ruim 30 jaar als timmerman bij een kleinere aannemer en had het er al die jaren geweldig. Evenzoveel jaren was hij al lid van HZC, maar hij had de bond nog nooit nodig gehad. Zijn werkgever betaalde goed en op tijd en er was nooit gedoe. Tot die ene dag. Die ene dag dat alle werknemers bij elkaar werden geroepen. De directeur sprak iedereen toe en vertelde dat het bedrijf werd overgenomen door een grotere, innovatieve aannemer. Teun belde nog diezelfde dag met de Servicedesk van HZC en kreeg te horen dat er na een bedrijfsovername het eerste jaar niets mocht veranderen. Teun was tevreden met de toelichting die hij kreeg en ging weer als vanouds aan het werk.

Ruim een jaar later werden ze weer bij elkaar geroepen in de kantine. De nieuwe directeur hield een flitsende presentatie over de toekomst. Het duizelde Teun een beetje van alle moeilijke woor den en ondertussen gonsden woorden als andere functie en innovatie door zijn hoofd. Hij begon zich een beetje ongerust te voelen. Of liever gezegd: hij vertrouwde de boel niet. 

Na afloop van de bijeenkomst zag hij een groepje collega’s napraten en die hadden hetzelfde gevoel. Gelukkig bleek al snel dat er meer lid waren van HZC en ze spraken af allemaal naar de bond te bellen. Nadat er drie telefoontjes binnen waren gekomen bij de Servicedesk werd er overlegd met de rayonbestuurder. Er was al aangekondigd dat er nog meer mensen van hetzelfde bedrijf zouden bellen. Dus werd er al snel besloten dat er op korte termijn een bijeenkomst werd gehouden. Alle HZC leden die bij het betreffende bedrijf werkten, kregen een uitnodiging voor de volgende avond. Ze zouden bij elkaar komen in een zaaltje in de regio.

Beren op de weg…

De volgende avond zat het kleine zaaltje vol. Teun had ook de collega’s die geen lid waren van HZC opgetrommeld om mee te gaan en iedereen was daarop ingegaan. De rayonbestuurder vroeg als eerste aan Teun om in eigen woorden te vertellen wat er aan de hand was en waar de zorgen zaten. Helaas was de bezorgdheid van Teun inmiddels omgeslagen in boosheid. Hij kwam daardoor niet verder dan ‘ik krijg een andere functie’ en ‘misschien word ik wel ontslagen, ze willen vast van me af’. Een collega van Teun nam daarom het woord van hem over. Die collega had bij de presentatie van de directie aantekeningen gemaakt en las vanaf zijn notitieblok voor wat er was gezegd. Door steeds meer technologie werden ook steeds meer taken geautomatiseerd. Het bedrijf moest erin meegaan om nog een speler van belang te zijn in de markt. Er zouden functies verdwijnen, maar ook andere func ties voor terugkomen. Als je bereid was tot omscholing, dan was er ook een baan binnen het bedrijf. Na het verhaal van de collega stelde de rayonbestuurder allerlei vragen zoals: ‘Blijven jullie onder dezelfde cao werken?’ en ‘Is er ook al verteld wanneer er meer duidelijkheid komt?’ Teun riep meteen: ‘Er is verder niets verteld. We moeten vast loon inleveren, want het zware werk wordt door een robot gedaan’. Maar de collega van Teun vertelde dat er verder nog niets duidelijk was. Iedereen was blij dat ze de zorgen in deze bijeenkomst hadden kunnen delen en er werd afgesproken dat de rayon bestuurder contact met het bedrijf zou zoeken. Via de mail zou iedereen geïnformeerd worden zodra dat contactwas geweest. Twee collega’s van Teun die nog geen lid waren, werdenter plekke lid van HZC. Hierdoor werden ook meteen hun belangen meegenomen.

…spinsels in je hoofd

In de weken erna was er regelmatig contact via de mail met alle mensen die op de bijeenkomst waren geweest. De rayonbestuurder had contact met het bedrijf gehad. Ze zouden allemaal een persoonlijk gesprek krijgen om te kijken wat de veranderin gen op persoonsniveau zouden betekenen en wat iemand graag zou willen. Iedereen wachtte de uitnodiging voor het gesprek af. Iedereen, behalve Teun. Elke week belde hij minstens één keer met HZC om een vraag te stellen. En elke vraag begon met wat als…? ‘Wat als ik moet omscholen maar ik niet slim genoeg ben?’ ‘Wat als er voor mij niets is, heb ik dan recht op WW?’ ‘Wat als ik een andere functie krijg, mogen ze mijn loon dan verlagen?’ Teun haalde zich van alles in zijn hoofd en naarmate de tijd verstreek, werd Teun nerveuzer. Toen hij uiteindelijk de uitnodiging voor het gesprek over zijn toekomst kreeg, wist hij niet meer waar hij het zoeken moest van de zenuwen. Hij was zo nerveus, dat de rayonbestuur der besloot mee te gaan naar het gesprek. Gelukkig vond de werkgever het geen probleem, er waren de laatste weken al zoveel contactmomenten geweest dat de werkgever het eigenlijk wel leuk vond om de rayonbestuurder te ontmoeten. Het gesprek over een andere functie voor Teun was van korte duur. Het bedrijf wilde Teun dolgraag houden en deden een aanbod voor een functie die Teun wel zag zitten. En hij ging nog meer verdienen ook! Toch duurde het nog lang voordat het gesprek eindigde. De hersenspinsels die Teun allemaal had werden besproken, zodat alles duidelijk was en Teun weer vol vertrouwen was. Maar de werkgever wilde ook nog wat hulp van de rayonbestuurder. Hij wilde zeker weten dat alles goed zou verlopen en iedereen zorgeloos bij het bedrijf bleef werken. Of de rayonbestuurder nog een keer op de koffie wilde komen? Eenmaal buiten zei Teun: ‘Ik heb me voor niets zoveel zorgen gemaakt, maar ik ben er nu van overtuigd dat deze werkgever het beste met ons voor heeft.’ ‘Tja’, riep de rayonbestuurder, onderwijl naar de auto lopend, ‘wie beren op de weg ziet…?’ Waarop Teun gevat antwoordde: ‘kan beter lid worden van HZC.’

Wil je meer weten? Lees dan ook eens het artikel Blijven ontwikkelen

Dit artikel is ook gepubliceerd in het HZC Vakblad De Machinist 5-2023

Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met de HZC Servicedesk via 030-6006070 of mail naar servicedesk@hzc.nl