Terug aan tafel: wordt de zwaarwerkregeling toch gered?

De bouw wordt gekenmerkt door zwaar werk. Niet op de kantoren, maar wel op de talrijke bouwplaatsen zelf. Voor de mensen die het zware werk doen is het niet mogelijk om tot pensioen door te werken, zeker niet nu die leeftijd omhoog blijft gaan.

Daarom is de Regeling voor Vervroegde Uittreding (RVU), gelijktijdig met de verhoging van de pensioenleeftijd, in 2019 in het leven geroepen: een zwaarwerkregeling waarbij een werkgever fiscaal voordelig tot drie jaar voor de pensioenleeftijd een bedrag uit kan keren aan zijn werknemer, die daardoor eerder kan stoppen. Eind 2025 loopt deze regeling af en er lijkt nog geen nieuwe aanstaande te zijn: dat we een demissionair kabinet hebben en partijen met tegenstrijdige belangen, helpt daar niet bij. Daarom gaan vakverenigingen de barricades op.

Deze weken staan meerdere protesten op de planning vanuit vakverenigingen, waaronder gisteren op het malieveld in Den Haag. Hoewel vooral politiebonden vertegenwoordigd waren, was ook Het Zwarte Corps (HZC) met directeur Chris van Veldhuizen aanwezig.

Slijtage is het probleem, niet de gezondheid

Van Veldhuizen licht toe: “De overheid ziet regelingen als de RVU als tijdelijk omdat ze met zogenoemde gezondheids- en vitaliteitsplannen komt, waardoor de werknemer alsnog gezond de ‘nieuwe’ pensioensleeftijd van 67 zou halen. Dat is interessant voor een kantoormedewerker die de dag zittend doorbrengt, of een vrachtwagenchauffeur die steevast luncht bij Mc Donald's, maar voor iemand uit de bouw gaat zo’n regeling het verschil niet maken. Zulke mensen zijn vaak al redelijk fit, want bewegen veel door de aard van hun werk. Het probleem bij bijvoorbeeld een stratenmaker zit ‘m eerder in slijtage van lichaamsdelen: daar helpt geen salade of sportschool tegen.”

Of, zoals Van Veldhuizen het noemt: een ‘pluchen bank’-regeling: besluitvorming vanaf de zijlijn die ontstaat door gebrek aan kennis van en gevoel met de werkzaamheden in de praktijk, waardoor er geen onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende beroepen. “De zogenaamde oplossing met gezondheidsplannen van de overheid werkt niet binnen de bouwbranche. Daarom is het juist zo belangrijk dat de RVU gaat -of blijft- gelden voor beroepsgroepen die het echt nodig hebben: zo kun je het als overheid ook betaalbaar houden.”

Plannen heroverwegen

Normaal zijn ze bij HZC niet zo van het protesteren: om de tafel gaan en afspraken maken is uiteindelijk veel effectiever. Maar het doel heiligt de middelen en dat doel is tot op zekere hoogte bereikt. Van Veldhuizen: “Het VNO-NCW wil weer om tafel om de plannen te heroverwegen en dat is goed nieuws. Het gevaar schuilt er echter in dat vooral de belangen van multinationals aan bod komen en niet zozeer de partijen die echt de belangen van de man op de vloer in de bouw vertegenwoordigen, zoals HZC of de werkgevers in de bouw. Mede daardoor zijn we bang dat juist zij die het nodig hebben het onderspit delven en niet wordt gezien wie het echt nodig heeft. Daardoor worden de partijen het waarschijnlijk moeilijk eens over welke werknemers recht hebben op de regeling en zoals gezegd wordt het toestaan ervan voor iedereen onbetaalbaar.”

Toch eindigt Van Veldhuizen met een positieve noot: “Via bijvoorbeeld de Sociaal Economische raad (SER) en de Vakcentrale voor professionals (VCP), die wel aan de onderhandeltafel zitten, hebben wij voet aan de grond: zo vertegenwoordigen wij onze achterban en lobbyen wij voor hen. Op die manier komen ook hun belangen uiteindelijk, zei het indirect, terecht aan de onderhandelingstafel.

Lees het volledige artikel op de website van BouwMachines

Dit artikel uit BouwMachines krijg je cadeau van HZC. Via bovenstaande link kan je het lezen voor een periode van 72 uur. Binnen deze 72 uur kan je dit artikel onbeperkt lezen totdat de link niet meer geldig is. Wil je dit artikel na deze 72 uur nog lezen, maak dan een gratis account aan of kies voor een abonnement.